Mariánská kasárna i Budějovice, heimeforlegninga til Švejk sitt Infanterieregiment Nr. 91 fram til 1. juni 1915.
Den gode soldat Švejk nemner eit stort tal institusjonar og firma, offentlege som private. Desse var fram til 15. september 2013 kategorisert som 'Stader', noko som berre delvis gjev meining ettersom denne typar einingar ikkje for evig er knytte til eit bestemt geofrafiske punkt slik som t.d byar, fjell og elvar er. Dei fyrste vert difor skilde ut i denne samleseksjonen som innheld m.a. militære og sivile institusjonar (inkludert hæreiningar som regiment osb.), hotell, skjenkestader, aviser og tidskrift.
Grenseoppgangen mod stadsdatabasen er rettnok litt uklår, men eg prøver i denne seksjonen å ta med emne som rettnok kan plasserast geografisk, men som ikkje er bundne til eit bestemt geografisk punkt. Difor vil Praha og Wien framleis høyra til stadsdatabasen, desse har faste koordinatar. Ein institusjon derimot kan gjerne kan byta tilhaldsstad, og døme på dette er Odvodní komise og Kriegsministerium.
Namna er fargekoda etter rolla dei har i forteljinga, vist med fylgjande døme: U kalicha som ein stad der handlinga føregår, K.u.k. Kriegsministerium omtala av forfattaren, Pražské úřední listy som del av ein i dialog, og Stoletá kavárna nemnd i ei anekdote.
Institusjonar liste over institusjonar som er omtala i romanen (272)
Syn alle
I. Bak fronten
14. Švejk som oppassar hos overløytnant Lukáš (14)
II. Ved fronten
1. Švejk sine uhell på toget (15)
2. Švejks anabase til Budějovice (38)
3. Švejks opplevingar i Királyhida (43)
4. Nye lidelsar (18)
|
I. Bak fronten |
 | |
12. Ein relegiøs debatt | |||
 | Zákopníci |  | ||||
| ||||||
, 23.7.1915.
Das Infanterieregiment Nr. 91 am Vormarsch in Galizien.
© VÚA
, 4.5.1909.
Sappeurbataillone, , 1914.
Zákopníci vert nemnd når forfattaren nemnner at Feldkurat Katz og Švejk held ei feltmesse for ingeniørtroppane.
Seinare i rommanen fekk ingeniørtroppane eit andlet gjennom den hissige og agressive Sappeur Vodička.
Bakgrunn
Zákopníci er det tsjekkiske ordet for ingeniørtroppar. Omgrepet gjer inntrykk av at oppgåva deira var å grava skyttargraver, men det gjekk i røyndomen langt utover dette. Dei var mellom anna med på bygging av midlertidige bruer og vegar.
Pioniere og Sappeure
I k.u.k. Heer var ingeniøreiningane frå 1893 organiserte i 15 Pionierbataillone. Frå 1. oktober 1912 vart desse styrkane omorganiserte ved å redusera talet på pionerbataljonar til 8 og oppretta 14 Sappeurbataillone. Ansvarsområda deira gjekk ein del over i kvarandre så det er vansklege å seia kva grein Hašek hadde i tankane. Oversetjingane sprikjer òg. Dei to siste engelske omsetjingane (Zenny Sadlon og Cecil Parrott) tolkar det som (Sapper) medan begge deu tyske brukar ordet Pionier. Begge er nok dekkande.
Ingeniørtroppar i Praha
I 1909 var Pionierbataillon Nr. 3 stasjonert i Praha (Ferdinandová kasárna i Karlín). Isamband med reforma dette året vart tre kompani overførde til den nyoppretta Sappeurbataillon Nr. 3. Berre Ergänzungsbezirk vart att i Karlín ettersom mannskapet vart flytta til Rovereto[a].
Ved fronten
Forfattaren "overførde" truleg feltmessene til Feldkurat Katz frå fronten så i denne samanhengen er det knapt relevant at det ikkje var ingenørtroppar i Praha i 1914. Han har derimot heilt sikkert kome ut for desse ved fronten på sommaren 1915 og denne sekvensen er nok inspirert derfrå (om den er faktabasert i det heile).
Eit døme er 20. juli 1915 då pionerkompani nr. 8 frå Pionierbataillon Nr. 3 skulle assistera Infanterieregiment Nr. 91 og systerregimenta deira med å byggja ei bru over Bug (sjå General Ritter von Herbert). Forsøket vart gjeve opp grunna høg vassføring og same kvelden fekk regimentet hasteordre om å marsjera til Sokal.
Den gode soldat Švejk i fangeskap
I denne korte romanen er ordet sapper brukt ein gong.[1]
Zdá se opravdu, že na něho počínalo účinkovat okolí. Při obědě podařilo se 'pánu jenerálu' pomocí jiného blázna propašovat Švejkovi psaní tohoto obsahu: "Ministerstvu námořnictví byl dán rozkaz, aby bylo pohotově kdykoliv přivézti z Asie 300 000 mužů. Povolávám do zbraně všechny výzvy. 60 000 vojska hnulo se na severovýchod. Sapéři pracují na okopech dělostřeleckých."
Sitat
[I.12] Švejk sloužil s polním kurátem ještě jednu polní mši u zákopníků, kam byl omylem pozván ještě jeden polní kurát, bývalý katecheta, neobyčejně nábožný člověk, dívající se na svého kolegu velice udiveně, když ten mu nabízel ze Švejkovy polní láhve, kterou ten vždy nosil na takové náboženské úkony s sebou, doušek koňaku.
[II.3] Vysvětlil mu všechno dopodrobna a Vodička prohlásil, že je starej sapér a že ho nemůže opustit, a že půjdou psaní odevzdat spolu.
[II.3] "Jednou ti už takovýho kluka maďarskýho držím za chřtán v Pausdorfě, kam jsme šli my saperáci na víno, a chci mu dát jednu überšvunkem přes kokos v tý tmě, poněvadž jsme hned, jak to začlo, praštili láhví do visací lampy, a von najednou začne křičet: ,Tondo, dyť to jsem já, Purkrábek, vod 16. landvér!`
[II.3] My saperáci jsme, když to do nás vjede, potvory. My nejsme jako ty železný mouchy.
Skrivst òg:Pioneers en Pioniere de Pionerar no
Litteratur
| a | Schematismus für das k. u. k. Heer... | 1914 | |
| 1 | Dobrý voják Švejk v zajetí | 1917 |
|
| U zlatého věnce | | |||||
| Karlín/161, Královská tř. 59 | |||||||
| |||||||
Hus nr. 362 Zlatý věnec sett frå Pobřežní třída
, 2009 - 2023.
, 21.1.1899.
, 20.4.1901.
U zlatého věnce vert nemnd i samband med at Švejk fortel Feldkurat Katz at han var innom her og overhøyrde ei historie han fortel om mannen frå Nová Paka som kom ille ut ved å levera tilbake ting han hadde funne, noko som er universelt utilrådeleg i fylgje Švejk.
Bakgrunn
U zlatého věnce viser til eit vertshus i Královská třída 59. Huset Zlatý věnec (Den Gyldne Krans) hadde derimot addresse Pobřežní třída 30 men låg heilt inntil på baksida. Eigar av begge bygningane i 1907 var Marie Holubová.
Avisannonsar i Právo lidu og smånotisar dukka ofte opp rundt århundreskifet. Desse er oftast innkallingar til fagforeiningsmøte og teaterførestillingar s[ det har nok vore snakk om eit større lokale. Mot slutten av 1894 vart Metallarbeidarforbundet skipa her.
Kneipevert i 1892 og 1896 var Antonín Beran og alt i 1884 er han oppførd som huseigar. I 1907 er Marie Holubová oppførd som eigar av både hus 161 og 362 men nokon skjenkestad er ikkje oppførd. I 1910 var Josef Tichý kneipevert men i 1912 viser adresseboka ikkje lenger til nokon pub på denne adressa.
Når vertshuset kom i drift er uvisst, men det må ha vore ein gong før 1891. Me veit heller ikkje mykje om kor lenge verksemda heldt fram.
Sitat
[I.12] Včera jsem mluvil v hospodě ,U zlatého věnce’ s jedním člověkem z venkova, je mu už šestapadesát let, a ten šel se optat na okresní hejtmanství do Nové Paky, proč mu rekvisírovali bryčku.
Kjelder: Jaroslav Šerák
Skrivst òg:The Golden Wreath en Zum Goldenen Kranz de
Litteratur
- Románové restaurační a jiné zábavní podniky 2009 - 2021
- Adresář královského hlavního města Prahy a obcí sousedních 1884
- Adresář královského hlavního města Prahy a obcí sousedních 1892
- Adresář královského hlavního města Prahy a obcí sousedních 1907
- Adresář královského hlavního města Prahy a obcí sousedních 1910
- Stehlíkův historický a orientační průvodce... 1929
- Skupina žen při odborném spolku kovodělníků 1976
- Spolky a schůze 17.3.1898
- Atletic-Club
Heracles
12.3.1901 - Ochotnická divadla 15.5.1901
|
| Okresní hejtmanství Nová Paka | | |||
| |||||
Seznam míst v království Českém, 1913
Reichsgesetzblatt, 2.9.1903
Okresní hejtmanství Nová Paka vert nemnd av Švejk i ein anekdote han fortel Feldkurat Katz. På U zlatého věnce hadde han snakka med ein 56 år gammal mann frå landsbygda hadde gått til kontora deira for å spørja kvifor tilhengaren hans hadde vorte rekvirert til krigsteneste. Her hadde han vorte kasta ut med ein gong.
Bakgrunn
Okresní hejtmanství Nová Paka var den politiske administrasjonen i distriktet Nová Paka. Det er uvisst akkurat kvar kontora låg men ein må rekna med det var i sentrum. Distriktet hadde i 1913 eit folketal på 64 628 og bestod av kretsane Hořice og Nová Paka. Distriktet var relativt nytt, oppretta 1. oktober 1903 av område som tidlegare hadde høyrd til okres Jičín og okres Pardubice.
Sitat
[I.12] Včera jsem mluvil v hospodě ,U zlatého věnce’ s jedním člověkem z venkova, je mu už šestapadesát let, a ten šel se optat na okresní hejtmanství do Nové Paky, proč mu rekvisírovali bryčku.
Skrivst òg:Bezirkshauptmannschaft Neupaka de
Litteratur
|
| Uršulinky | | ||||
| Praha II./139, Ferdinandova tř. 8 | ||||||
| ||||||
Praha, hlava království Českého
, 1901
Uršulinky vert nemnd i anekdoten om det heilage vatnet frå Lourdes som ein fekk laus mage av. Sjå Vlašim for fleire detaljar.
Bakgrunn
Uršulinky er soldaten sitt ord for Klášter Voršilek, eit kloster med tilhøyrande kyrkje på Národní třída i Praha, fram til 1918 Ferdinandová třída. Det tilhøyrer Ursulinar-ordenen, ein katolsk organisasjon som mest tek seg av utdanning av jenter. Organisasjonen har namnet sitt frå St. Ursula. Sidan 1958 har komplekset vore oppførd som kulturminne.
Klosteret vart bygd mellom 1674 og 1676 og tilbaud òg under Habsburg-styret internat og utdanning for jenter.
Sitat
[I.12] Vono by jich tam patřilo víc. U uršulinek mají v klášteře lahvičku s mlékem panny Marie, kterým kojila Ježíška, a v sirotčinci u Benešova, když jim tam přivezli lurdskou vodu, dostali po ní sirotkové takovou běhavku, že to svět neviděl.“
Skrivst òg:Ursulinenkloster de Ursula-klosteret no U uršulinek Švejk
Litteratur
|
| Sirotčinec u Benešova | | |||
| |||||
Sirotčinec u Benešova er nemnd når Švejk fortel den fromme feltpresten om det heilage vatnet frå Lourdes som førde til magesjau hjå ungane på barneheimen.
Bakgrunn
Sirotčinec u Benešova viser nok til ein barneheim for foreldrelause ved Benešov, "Domov". Den var bygd rundt århundreskiftet, var eigd av kommunen, og ser ut til å ha lege rett nedafor slottet Konopiště.
Sitat
[I.12] U uršulinek mají v klášteře lahvičku s mlékem Panny Marie, kterým kojila Ježíška, a v sirotčinci u Benešova, když jim tam přivezli lurdskou vodu, dostali po ní sirotkové takovou běhavku, že to svět neviděl."
Kjelder: Muzeum umění a designu Benešov
Litteratur
|
| U Piaristů | | ||||
| Praha II./892, Panská ul. 1 | ||||||
| ||||||
U Piaristů vert nemnd av den fromme (og fulle) feltpresten når han spør kollega Feldkurat Katz om han ikkje trur at Johannes Døyparen sin tommel ligg i denne kyrkja.
Bakgrunn
U Piaristů er eit folkeleg omgrep for Kostel svatého Kříže, ei kyrkje med kloster og skule som ligg på hjørna mellom Na Příkopě og Panská ulice og som tilhøyrde Piarist-ordenen fram til 1912. Dei er ein katolsk utdanningsorden som vart grunnlagd i 1617 og er den eldste i sitt slag. Hovudoppgåva deira er å tilby gratis utdanning til fattige born.
Kyrkja, som er oppførd i klassisk stil, vart bygd mellom 1816 og 1824. Mellom dei som studerte her var Vrchlický.
I 1869 førde ei ny skulelov til at staten overtok, og gjorde ein del om til eit gymnas (tysk) og den andre til eit lærarinstitutt. I 1912 selde piaristane bygningen. I dag er kyrkja driven av den katolske kongregasjonen St. Frans av Sales' selskap (Salesianarane av Don Bosco).
Der var på hjørnet ved denne kyrkja Oberleutnant Lukáš skulle møta ei dame, på tur med hunden Fox, då han uheldigvis kom ut for Oberst Kraus. Enden på soga veit me.
Sitat
[I.12] Mžouraje očima, otázal se Katze: „Vy nevěříte v neposkvrněné početí panny Marie, nevěříte, že palec sv. Jana Křtitele, který se chrání u piaristů, je pravý? Věříte vůbec v pána boha? A když nevěříte, proč jste polním kurátem?“
Litteratur
|
|
I. Bak fronten |
| |
12. Ein relegiøs debatt | |||
| © 2008 - 2023 Jomar Hønsi | Sist oppdatert: 14.5.2023 |